Akvomelona Monto/Serra da Melancia

Akvomelona Monto, kruda, bela,
Starigita heroa monumento
al dioj, kiuj luktas kontraŭ vento,
poste sidantaj sur la pinto stela.

Akvomelona Monto, en momento,
kiam Poeto ploris en rivela,
situacio de la sort´ribela.
ĉar li naskiĝis tie, kun korsento...

En spiralo de lumoj kaj koloroj,
Jen tremetadis aro da gutetoj
elburĝonigis sin ridantaj floroj...

Terure fulmotondris ĉiu monto,
en ĉiu branĉo pepis la birdetoj,
ĝojo regis en tuta horizonto..

Serra da Melancia

Serra da Melancia, rústica e bela,
Erguida como um heróico monumento,
Aos deuses que espiavam na janela,
Com os pelos eriçados pelo vento.

Serra da Melancia, no momento
Em que um Poeta nascia junto dela,
Celebrava ruidosa o grande evento,
Com os raios e ribombos da procela...

Numa espiral de luzes e de cores,
Tremulavam gotículas de orvalho,
Desabrochando, então ridentes flores...

Reboavam trovões em cada serra,
E os pássaros cantavam em cada galho´
A alegria reinava em toda a terra!....